Czym byłby świat bez słów?
Ile warte były by nasze spojrzenia, uśmiechy, objęcia?
Ile byłby wart poranek gdybym nie mogła powiedzieć chociażby do siebie, że słońce jest piękne, a niebo czystsze niż diamenty?
Słowa- te wypowiedziane i te które uwięzły w gardle i nigdy nie zostały powiedziane.
Słowa to słowa... jedne rzucone na wiatr płyną i wpadają w miliony uszu pomimo, że nie były dla nich przeznaczone... drugie wypowiedziane ostatnim tchnieniem w samotności, przeznaczone dla kogoś bliskiego mogły nigdy tam nie dotrzeć...
Słowa coś pięknego, słowa które napawają nas nadzieją i radością. Te które powodują, że czujemy się ważni dla kogoś, czujemy się bliscy, czujemy się piękni...
Słowa, które odbijają się w głowie echem przez lata, te które zraniły nas mocniej niż najostrzejszy nóż...
To wszystko słowa. Wypowiedziane mogą ulecieć daleko, więcej nie wrócić. Mogą zostać pochłonięte przez morze, wciągnięte przez otchłań samotności, pożarte przez śmierć...
Zapisane mogą pozostać na zawsze...
-Paulette
